Sevdiğin insanları, sevdiğin işi yaparak sevindirmek ne güzel
bi’şeymiş!
İşte bu nedenle bu postun adı Sevindirik :))
Bir haftadır, iki dünya şekeri insanın nişanı için kurubik
yetiştirme telaşındaydım.
Hala yaptığım işlerde çokça kusur bulsam da, sevdiğim
insanlardan beni mutlu eden tepkiler alınca “o kadar kusur kadı kızında da olur”
moduna bağlıyorum sanırım :)
Hali hazırda çalıştığım iş yerimde, önce yolları kesişen, sonrasında farklı projelere dağılan bir grup kız arkadaşız ve son bekar bebeyimizi de bu hafta sonu nişanladık. Yazı boyunca doğrudan kız tarafı gibi görünecek olsam da, oğlumuzu da yakinen tanır ve çok severiz, belirtmeden geçmek ayıp olur :))
Efenim, kurubikleri yapmaya başlamadan evvel pek tabi öncelikle Gülsen'le modele karar vermemiz gerekiyordu. Ben nasıl bişi istediğini anlamak için çeşitli modeller gönderdim ona. Kalp sevmem dedi, insan suratı istemem dedi, tarih yazmasın isim olmasın dedi... Nihayet, sade ve zarif modelleriyle her daim beni benden alan Mia Atölye'nin bir modeline beraberce hayran olduk ve onun üzerinde çalışmalara başladık... Ben renkleri ve elimdeki malzemelerle şekil şemal çalıştım...
(Çalışmalardan birer kuple)
İlk kez çiçekler için kalıp kullanmadım.
Çok hoşuma giden bu basit çiçek yapımını uyguladım kurabiyelerde. Birbirinden farklı ve salaş duruşları benim çok hoşuma gitti. Bundan sonra bolca uygulamak istiyorum galiba :))
Derken etiketleri yapmak ve kurubikleri sunuma hazırlamak gerekiyordu.
Burada söylemeden geçemeyeceğim ki, iyi ki "Paint" diye bişey var :D Benim gibi fotoşoptan anlamayan, grafik tasarım nedir bilmeyen biri için amatör de olsa idare edecek etiketler yaratmaya olanak sağlıyor :))) Bu yöntemle tasarladığım(?) bir kaç çeşit etiket içinden, gene gelin hatunla birlikte birine karar verip yola devam ettik...
(Bu arada ilk kez etiketlere blogumun adresini yazma cesareti göstermiş bulunuyorum! :)) )
Veeee sonuçta bu güzel kurubikler çıktı ortaya! :)))
Ufacık tefecik teknik hatalar ve kurabiye tarifimle ilgili küçük kusurlar vardı. Ancak bu yazıda bunlardan bahsetmek istemiyorum. Tarifle ilgili olarak tecrübelerimi anlatacağım ayrıca bir post gelecek en kısa zamanda.
Bu yazıyı Gülsen ve CanCan'a sonsuz mutluluklar dileyerek bitirmek istiyorum! Çorbada tuzum olduğu içinse pek mesudum... :)))
Kendime Not: Artık bu fotoğraf meselesine bir çözüm bulman lazım!!
Öperekten!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder