İlk Çabalar.. Fiyonklar, Puantiyeler :))

Tekrar Merhabalaaar

Bu kurubik sevdası nereye gider, benim elimden daha ne işler gelir kimler benden ne işler bekler onu zaman gösterecek. Ama, geçmişte pişirip süslediğim kurubiklerin ve kapkeklerin fotolarına bakınca, en azından gelişme kaydettiğimi görüyorum ve bu bile bende bir heyecan konusu oluveriyor :))

Bu işe sardığım o ilk günlerde, elime geçen her fırsatta bulduğum her kurabiye yapımı videosunu izliyor, gördüğüm her alet edevatı edinmeye çalışıyordum. Halen de durumumda ciddi bir değişiklik yok gerçi :))

Ocak ayının sonlarında, eşimin ablasının doğum günü vardı. Ben de o dönem, "puantiye" ve "fiyonk" yapmayı öğrenmiştim şeker hamuruyla. Üstelik siparişini verdiğim bir kaç silikon kalıp ve desenli merdane de elime ulaşmıştı! Durur muyum? Hemen doğum gününü vesile ederek, ilk "en amatör" kurabiylerimi yaptım Pınar ablam için... 

 

(burada sol üst köşedeki kırmızı fiyonk el emeğim, diğer fiyonklar ise silikon kalıpların göz nuru oluyor :) )

 

Sonuçta, şeklen ve şemalen en iyimser yaklaşımla "idare eder" bir iş çıkardığım ancak bana "vay annesini ya bunları ben mi yaptım! über süperim!" hissi uyandıran ilk kurabiyelerimi de böylece görücüye çıkarmıştım. 

Yiyenler tadını elbette beğendi, zira tatlı tatlıdır & tatlı candır! :))  Görüntüsü içinse, sağolsunlar, devam etmem için gerekli gazı vermişler ki ben de o gazla devam ettim kurubiklerimi pişirmeye, süslemeye...

Daha iyi işlerim oldu elbet! :)

Arkası, sonraki postlarda...

Takipte kalın!

Öperekten.

Aylardan Ocaktı, Hevesim Doldu Taştı :))

Merhabaaa

Bu senenin Ocak ayında, kurabiye ve kapkek işlerine hevesim doruk noktaya ulaştığında, başlangıç hedefi olarak "kendi şeker hamurumu kendim yaparım" demiştim. İnternetten tarifleri inceledim, bence yapılabilir bir tarif buldum ve denedim. ( Tarif için TIK TIK )
Bu tarifte şeker hamurunun Marshmallow ile yapımı anlatılıyor. Denemek isteyenler için malzemeleri rahatlıkla bulunabilir ve uygulaması son derece kolay.

Ben bu tarifi bir kere yaptım, lezzet olarak da epey beğendim aslında. Ancak, yapma süreci biraz yapış yapış bir süreç :) Benim gibi bir miktar da dağınık çalışıyorsanız, etraf biraz batıyor malesef.. Öte yandan ben ilk denemede kıvamını tutturamamışım, sanırım. Çünkü, daha sonra kurabiyeleri kaplama aşamasında şeker hamurunu açmakta ve şekil vermekte epey zorlanmıştım. Belki tekrar denemiş olsaydım, bir kaç deneme sonra uygun kıvamı tutturabilirdim fakat bunun yerine işin kolayına kaçarak hazır şeker hamurlarına yöneldim ve tekrar evde şeker hamuru yapmayı denemedim.

Ocak ayında bu denememin ardından, instagramdan şu şekilde yorumlar yapmışım: "ilk deneme notları: çok pratik ancak çok vıcık bi yöntem. marshmallowların tamamen eridiğinden çok emin olmak ve sabretmek lazım. derin bir kap kullanmak şart."
 

(şeker hamurunun nihayi hali)

Ben ille evde denemek isterim diyenleriniz varsa, Marshmallow haricinde şeker hamurunu evde yapmanın bir diğer yolu ise Türk Lokumu imiş meğer :) Onun için de tarif merak edenler için TIKTIK !! Bu yöntemi denemedim, o nedenle yorumda bulunmadan bu kısmı atlıyorum.

Kurabiyelere gelecek olursam, şeker gibi şeker kurabiyelerimin tarifi, çok çok sevdiğim Berna Gürşen'in Tatlı Süprizler programının şu bölümünden:  TIK TIK

 (bu da ilk şeker gibi kurabiyelerim idi :)) ) 

Son olarak, hazır şeker hamuru olarak bu güne kadar iki markayı denedim. Biri Suana marka şeker hamuru, diğeri ise Şeker & Sugar marka şeker hamuru. Bana kalırsa ikisiyle de çalışmak rahat, ancaaaak konu tatlarına geldiğinde, şahsen ben açık ara Suana markalı şeker hamurunu tercih ederim. Neden bilmiyorum ama diğer markanın tadı bana daha bi kimyasal daha bi yapay geldi.


Eveeet.. 
İşte benim şeker kurabiyelerle ilk tanışmam böyle oldu cağnım kurubik severler :)))
Devamında neler oldu neler bitti yazmaya devam edeceğim... 

Takipte kalın!

Öperekten.

Giriş Gelişme ve Teşekkür :))

Daha önceleri çeşitli blog yazma girişimleri olmuş biri olarak, en zorunun "ilk post" krizi olduğunu çok iyi biliyorum. Gene kıvranıyorum ne yazsam, nasıl anlatsam diye. Üstelik bu sefer, beni çokça heyecanlandıran bir süreç içindeyim ve bu süreçte içimden taşanları paylaşmak üzere açtım bu blogu.

29 yaşındayım ve şu yaşıma kadar istikrarlı bir hobi edinebilmişliğim yoktu. Ancak, yeme, yedirme, deneme ve pişirme konusunda hep bir hevesler içindeydim. Derken, evlendim ve kendi mutfağıma kavuştum :)) Sanırım herşey böyle böyle şekillenmeye başladı. 

Yıllardır yabancı yayınlardan "vay annesini yahu insanlar neler yapıyor" nidalarıyla takip ettiğim butik kapkek, pasta ve kurabiye yapımının Türkiye'de de yaygınlaşmasıyla bir anda bir aydınlanma yaşadım. "Denemeliyim!" diyerek almaya başladığım malzemeler ve beraberinde elimin ilk şeker hamuruyla buluşması...  Derken mutfaktan yayılan vanilin ve çikolata kokularının tüm evi sarması ve evimizin bu kokuyla anılmaya başlaması... Tüm bunlar beni nihayi olarak bu blogu açmaya kadar getirdi sanıyorum ki!

Eşe, dosta, akrabaya derken daha uzak tanıdıkların da ufak ufak ilgisini çekmeye başladı yaptıklarım. Umarım ilgi çekmeye değecek paylaşımlarda bulunmayı devam ettirebilirim. 
Bir yandan tam zamanlı çalışan mühendis bir kadın olduğumdan, canım her çektiği an elimi hamura karamıyor oluşum bu dönemde en büyük sıkıntım sanırım. Ama fırsatını buldukça yapmak, yaptıkça paylaşmak, paylaşdıkça çoğalmak istiyorum... 

Beni bu hevesli dönemimde destekleyen, yardım eden, tabir-i caiz ise çokça gazlayan arkadaşlara teşekkür etmezsem olmayacak. 

Herşeyden önce, gecenin bi yarılarına kadar, elinden geldiğince benimle mutfakta oturan ve yardımlarını esirgemeyen canımdan içe KOCAM'A; tüm bu amatör girişimlerimde hem manen hem de özellikle etiketleme sorunlarımda bana yardım eden ASUŞ'A; isim bulma krizlerimi nihayetlendiren ve bugüne kadar gizlediği yaratıcılığı ile beni hayretlere düşüren blogumun isim annesi ZEYNEP'E; her yaptığımı beğenme özelliği ile beni şımartan KUSEN'CİĞİME; bildiği öğrendiği yaptığı ve sevdiği her tarifi benimle paylaşan KEZBOŞ'UMA; bu süreçte yaptığı koşulsuz ve sınırsız PR çalışmaları ile beni destekleyen AYŞE HANIM'A; iş yerinde ve sosyal hayatımda bu hususta durmadan beynini didiklediğim herkese ama HERKESE.... ne kadar teşekkür etsem azdır! 

Umarım ben de bu heyecanla güzel bi'şeyler yapmayı beceririrm :)))

O zaman haydi bakalım !!! 

Hoşgelsin, KAP KAP KURABİYE :)))